14 mei 2020
Beste lezer, mogen we eens wat vragen? Van welke generatie bent u? Een babyboomer (1941-‘55), generatie X (…’70), de pragmatische generatie (…’85), of generatie Y oftewel millennials,…
Wat maakt dat nu uit, denkt u wellicht? Wel… de generaties die het nog zonder smartphone, computer en laptop gedaan hebben, zagen het internet ontstaan, zagen het groot worden en hebben ongetwijfeld nog lessen kunnen trekken uit de harde ervaringen van de oorlogsgeneratie die er vanop een afstand naar keek.
Voor de ‘digital natives’ begint dat te vervagen. Ze zijn op vele vlakken losgekoppeld van die ervaringen, en maken uiteraard kennis met heel wat andere nieuwe dingen. In een steeds sneller tempo, waardoor ook de digibeten nog moeilijk kunnen volgen en achterop geraken.
En het is net DAT verschil tussen die generaties die ons een gemakkelijk slachtoffer maakt van cybercriminaliteit. Daarnaast is er nog de factor die ons allemaal verbindt, nl. nieuwsgierigheid, dat maakt het allemaal nog erger.
Hoe komt dat? Je hoort wel eens zeggen dat het leven vroeger heel wat simpeler was. Hoewel elke generatie wel met nieuwe, bijzondere gebeurtenissen dient te leren omgaan, is de informatie die we nu met de brandslang binnen krijgen erg typisch voor ons huidige tijdperk. Dat maakt dat het erg moeilijk wordt om feit en fictie van elkaar te scheiden. Met een gezonde kritische blik naar iets kijken is niet meer zo evident. Dus moeten we het uitzoeken. We zijn van nature allemaal wel nieuwsgierig. De één wat meer als de ander, maar de bijdehante crimineel weet dat verdomd goed.
Als u weet wat cybercriminaliteit is (criminaliteit op ’t internet en alles wat daar mee te maken heeft) dan weet u ook wat cyberbeveiliging is, niet?
Sinds de komst van de GDPR (die voor iedereen nu wel gemeengoed zou moeten zijn… zou), wordt vaak ook de vraag gesteld: wat is dan het verschil tussen cyberbeveiliging, privacy en gegevensbescherming?
Heel kort en bondig uitgelegd:
In het huidige tijdperk heeft u géén gegevensbescherming EN géén privacy meer zonder cyberbeveiliging. En daar schuilt het gevaar tussen de verschillende generaties, waar we het artikel mee gestart zijn. De vroegere generaties bekijken internet op dezelfde manier als hun vroegere wereld, de huidige generatie kent die vroegere wereld (met minder technologie) nog nauwelijks. Hierdoor krijgen ze die cyberbeveiliging moeilijk onder controle.
Die generatiekloof houdt ook één van de mythes in leven: cybercriminaliteit is ieder zijn eigen probleem en dat u er zelf schuld aan heeft.
Cybercriminaliteit is echter zo besmettelijk als de pest. Eenmaal u er het slachtoffer van wordt, is de kans groot dat u anderen aansteekt die op hun beurt het probleem doorgeven. De vergelijking met COVID-19 is dus echt niet ver weg.
Diezelfde COVID-19 heeft ook bewezen dat het iedereen kan overkomen. Bij de minste gelegenheid dat de waakzaamheid verzwakt, flakkert de besmetting weer op. Dus we moeten dringend de cybermythe uit de wereld helpen die bij vele mensen en bedrijven leeft: “we zijn te klein, dit overkomt ons niet.
Het gebeurt u WEL, vroeg of laat.
Want het kost werkelijk maar één klik op een verkeerde internetlink om een slachtoffer te worden van cybercriminaliteit. Dat is zo gebeurd! Hoeveel mensen kent u die al slachtoffer zijn geworden van criminaliteit, inclusief uzelf? Het hoeft heus geen groot geld te zijn dat u kwijt bent geraakt.
Dus de vraag van vandaag is: wat gaat u eraan doen om uw digitale leven en dat van anderen beter te beschermen?
Alvast een gouden weet van een digibeet: hou uw nieuwsgierigheid in bedwang, doe geen dingen die uw (groot)moeder niet zou doen. Net zoals bij COVID-19 begint bescherming van anderen bij uw eigen cyberhygiëne.
In de eerste enquête willen we graag eens bij u polsen hoe het staat met uw cyberhygiëne. Aan de hand van de resultaten geven we u de nodige inzichten en praktische hulp om uzelf te redden en anderen te beschermen.
Vul de enquête hier in.